DNA, de nieuwe waarheid

Er is geen ontkomen meer aan, binnenkort is ieders afkomst bekend. Gesloten adopties, onderhands “weggegeven” kinderen, kind van een donor?

Alles zal aan het licht komen.

Ooit kwamen ze er nog mee weg:
het kind van de oudste dochter opvoeden als nakomertje van opa en oma
het kind van je zus aangeven als het jouwe
je afgestane kind weigeren informatie te geven
stomweg ontkennen dat iemand je kind kan zijn
en noem ze maar op, al die schrijnende situaties die onder de romantische noemer

familiegeheimen

onder het vloerkleed worden geveegd.

Met de nieuwe generatie Genetische Genealogie testen kan je meer te weten komen dan alleen je etnische achtergrond. Natuurlijk is het leuk om te weten of je Vikingbloed hebt of hoeveel % Neanderthal je in je hebt, of dat je zuidelijke uitstraling te danken is aan voorouders uit Italië.

ethnicity example

Neem deze uitslag wel met een korreltje zout, want hoewel het in grote lijnen zal kloppen, ontbreekt de precisie, zeker als het op West-Europa aankomt (Nederland, België, Duitsland en Frankrijk). De aanbieders van de testen (zie hieronder) werken wel continu aan verbetering van de algoritmes en uitbreiding van de referentiegroep.

Maar… deze testen hebben een bijeffect, dat uitermate geschikt is voor mensen die op zoek zijn naar hun biologische familie.
Alle DNA profielen komen in een database en worden met elkaar vergeleken. Er wordt een overzicht gegenereerd van personen die met elkaar verwant zijn. Afhankelijk van het percentage overeenkomend DNA, kun je bepalen in welke familierelatie je tot elkaar staat.

4th cousin

De nieuwe toverwoorden: Centimorgans (cM) en segmenten.
Hoeveel Centimorgans komen wij overeen, verdeeld over hoeveel segmenten? 300 cM over 21 segmenten? Dan hebben we gemeenschappelijke overgrootouders!
Een beetje genealoog heeft de stamboom zo in kaart gebracht en voor je het weet heeft een DNA Detective via combineren en deduceren je biologische vader gevonden!
Is de gemeenschappelijke voorouder ver weg? Dan kunnen we ons DNA vergelijken met een “chromosoom browser” en proberen aanwijzingen te vinden in welke hoek we de verwantschap moeten zoeken.

Een match van 300 cM zul je op dit moment in Nederland niet zo gauw vinden, omdat het succes van de DNA databases vooral afhangt van de hoeveelheid geteste personen. De circa 4,5 – 5 miljoen (augustus 2016) geregistreerde personen wonen voor een groot deel in Amerika. Hier is de grote rage van het testen begonnen. Veel Amerikanen zijn namelijk bijna 100% Europees, vanwege de Engelse, Duitse, Ierse, Italiaanse, etc. immigranten. En daar wil de huidige Amerikaan graag meer over weten. Een andere grote groep Amerikanen heeft Afrikaanse roots, zij willen hun vrijgemaakte slaven-voorouders terugvinden, om recht te doen aan hun afstamming. Maar ook in Canada, Australië en de Britse eilanden is het populair om je DNA te laten testen. Nu het Europese vasteland nog!

Wanneer is DNA testen zinvol?

Altijd!
Dit lijkt een flauw antwoord, maar ik sta er wel achter. Doe het
– voor de lol, om ook zo’n leuk plaatje van je etnische achtergrond te krijgen
– omdat je geinspireerd wordt door dit filmpje van Momondo
– omdat je DNA onderbouwing wilt toevoegen aan je stamboom/genealogie
– omdat je familiegeheimen wilt ontrafelen
– omdat je biologische familie zoekt
– omdat je nooit weet wie er op zoek is naar jou
– omdat je jezelf beter wilt leren kennen, en last, but not least:
– om (via jouw DNA) andere mensen te helpen hun familie te vinden.

Je kunt de testen zelf bestellen via Ancestry.com, 23andMe.com of FamilytreeDNA.com.
Wil je de test gebruiken om biologische familie te zoeken, vraag dan om nadere info via info@iemandzoeken.nl

 

 

Er is post!

Hoe vaak raken mensen elkaar kwijt doordat de post niet aankomt? Hoeveel persoonlijke geschiedenissen kenden een dramatisch verloop, doordat die ene brief niet op tijd kwam? Verkeerd geadresseerd was of gewoon ergens onderweg is weggeraakt?

Vorig jaar heb ik PostNL benaderd om te vragen of ze geinteresseerd waren met mij samen te werken bij de verdere uitbouw van het Contactregister. Dit heeft geresulteerd in een publicatie in het kwartaalblaadje “Er is Post!”, dat in een oplage van 6 miljoen stuks wordt verspreid onder bijna alle huishoudens in Nederland. Bezorgdatum: vandaag!

Het Contactregister is door mij opgezet om iedereen die iemand zoekt, of hoopt dat er iemand naar hem of haar op zoek is, de gelegenheid te geven hun gegevens vast te leggen. Die registratie is kosteloos en dat blijft het ook. En die registratie is vertrouwelijk! Het is dus niet zo dat iedereen op internet het bestand met namen kan bekijken. Want ben je naar iemand op zoek, dan zit er vaak een heel verhaal achter of een jarenlang bewaard familiegeheim.
Achter de schermen wordt hard gewerkt aan het Contactregister. De zoekmethodes worden steeds nauwkeuriger en binnenkort krijgt iedereen die ingeschreven is een inlogcode, om de eigen gegevens te kunnen aanvullen en wijzigingen bij te houden. En als er een “match” is, dan nemen wij contact met je op, de manier hiervoor (telefonisch, mail of brief) geef je zelf bij je inschrijving op.

Ken je iemand die een belangrijke persoon mist? Zijn vader, biologische moeder, een
(half-) broer of -zus, zijn of haar eigen kind? Attendeer degene dan op het gratis Contactregister! En zou je zelf die ene jeugdliefde nog wel eens willen terugzien of je oude buurmeisje? Registreer je bij het Contactregister, het kost niets en je weet nooit wie er op zoek gaat naar jou!

Hopelijk komen er weer veel nieuwe inschrijvingen bij door de publicatie in “Er is Post!”. Zodat we nog meer mensen bij elkaar kunnen brengen!

Bedankt, PostNL, voor de mogelijkheid het Contactregister onder de aandacht van alle Nederlanders te brengen 🙂

Update zoekactie Wilko

Op maandag 30 mei stond er een artikel in de Telegraaf (artikel binnenkort hier te lezen). In Zeeland werd meteen gereageerd door de PZC, de Provinciale Zeeuwse Courant, die het bericht in hun videonieuws van 10 uur ‘s ochtends plaatste op de website www.z2.nl (Zeeland in twee minuten). Op 31 mei verscheen dit artikel in de Provinciale Zeeuwse Courant.

In het avondnieuws van 22uur was Wilko iets uitgebreider te zien en kwam daarbij ook zelf aan het woord. Van het geheel maakt de PZC een filmpje voor op hun website:

Wilko zoekt zijn vader

Wilko’s vader weet niet dat hij een zoon heeft en Wilko weet niet hoe zijn vader heet. Daarom hebben we hulp nodig van zoveel mogelijk mensen die deze oproep verspreiden en ons tips geven!
Wilko weet twee dingen over zijn vader: dat hij uit Noord Brabant kwam en dat hij in 1967 in Cadzand kampeerde. Toen moet hij ongeveer 19-24 jaar geweest zijn. De man die we zoeken is dus een Brabander, die nu tussen de 62 en 68 jaar oud is. Kwam u in de jaren ’60 ook in Cadzand op Camping Welgelegen? Dan heeft u misschien de gouden tip in handen!
Bekijk hier een presentatie over de zoekactie, inclusief jeugdfoto’s van Wilko. Misschien lijkt hij heel erg op iemand die u kent? Laat het ons weten!

Wilko zelf zijn verhaal zien en horen vertellen?

Verliefd op je broer

Wat in bijgaand artikel wordt afgeschilderd als een curiositeit, is natuurlijk helemaal niet grappig!
De kans dat deze vrouw en man tijdens de drie maanden chatten verliefde gevoelens hebben ontwikkeld is groot. Nu ze elkaar hebben ontmoet is de klik misschien wel nog groter. En wat doe je dan met die gevoelens? Wegstoppen en de ander alleen nog maar als zus of broer zien? Je leven is opeens wel heel erg gecompliceerd!

Groei je samen met je broer of zus op, ken je je vader en je moeder al je hele leven, dan zullen normaal gesproken dit soort gevoelens geen kans krijgen. Maar wat, als je elkaar pas later voor het eerst ziet? Als je veel in de ander herkent van jezelf (volgens sommige psychologen de basis voor verliefdheid)? Als je buik vol zit met vlinders omdat je voor het eerst je vader gaat ontmoeten?
Sta jij opeens oog in oog met iemand, waar je een enorme klik mee voelt, die je onmiddellijk in je armen wilt sluiten, maar die eigenlijk een onbekende voor je is, dan is het mogelijk dat er in je hersens een soort kortsluiting plaatsvindt. Want de enige keer dat ze die samenloop van omstandigheden meemaken is als je verliefd bent! En dus ligt dat gevaar levensgroot op de loer.

De BBC maakte er twee documentaires over: Siblings (in de jaren ’90) en Brothers and Sisters in Love (2008). Een taboe onderwerp, want het lijkt aan incest te raken. Maar waar incest gekenmerkt wordt door ongelijke relaties, machtsmisbruik, gaat het hier om twee mensen die dolgelukkig zijn elkaar te hebben gevonden, die steeds nieuwe dingen in elkaar herkennen die de band sterker maken en die alleen nog maar bij elkaar willen zijn.
Zelf ben ik in 19 jaar ongeveer tien van dit soort situaties tegengekomen, halfbroers en -zusters die gingen samenwonen, zelfs één huwelijk (de halfbroer was nooit erkend door de vader, dus juridisch was er geen verwantschap). Een vader en dochter die samen wegliepen, een moeder en zoon die na de ontmoeting samen in bed belandden en elkaar daarna uit schaamte nooit meer zagen. Een vrouw van 50, die haar vader van 75 voor het eerst opzocht in Canada en totaal overstuur terugkwam… stapelverliefd.
Het nare is dat je op deze manier de kans op een leuke broer-zus relatie of ouder-kind relatie totaal om zeep helpt. De start is dan zò beladen en een potentiële bron voor schaamtegevoelens, dat dit voor altijd tussen de betreffende familieleden in kan blijven staan.

Mijn cliënten kijken me altijd wat raar aan als ik ze voor de ontmoeting waarschuw om niet verliefd te worden op hun broer of zus. Ze geloven niet dat dat zou kunnen, want het is toch familie…
Door mijn waarschuwing zijn ze wel op hun hoede voor verliefde gevoelens. En mochten ze die voelen opkomen, dan moeten ze van mij denken: ach die arme hersens van mij snappen niet dat ik veel van een onbekende kan houden, zonder verliefd te zijn. En die gedachte helpt om de complicaties buiten de deur te houden!